Το στίγμα όσον αφορά την ψυχική νόσο δυστυχώς υπάρχει ακόμα και σήμερα με πολλές μορφές…Είτε θα ακούσεις να λένε «μην το μάθουν οι γνωστοί μας ότι πάω στον ψυχολόγο / ψυχίατρο», «δε χρειάζεται να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία.. Τί είμαι;», «δε θέλω να μάθουν οι οικείοι μου ότι παίρνω ψυχοφάρμακα», ή ακόμα «αυτός είναι επικίνδυνος. έχει σχιζοφρένεια». Το στίγμα διαιωνίζει τα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις όπως επίσης και τις διακρίσεις όσον αφορά τους ψυχικά πάσχοντες, αλλά και τις οικογένειες αυτών. Λόγω του ότι η ψυχική νόσος θεωρείται στιγματισμένη από πολλούς ανθρώπους, αυτό έχει ως αποτέλεσμα είτε τα ίδια τα άτομα να μην αναζητούν θεραπεία και κατά συνέπεια να μην γίνεται διάγνωση και θεραπευτική παρέμβαση του προβλήματος που αντιμετωπίζουν είτε οι ίδιες οικογένειες τους αποτελούν τροχοπέδη για την έναρξη της θεραπείας τους.
Ως ειδικοί ψυχικής υγείας πρέπει να ενθαρρύνουμε τους θεραπευόμενους μας αλλά και γενικότερα τα άτομα από το ευρύ και μη κοινωνικό μας περιβάλλον να έρχονται σε επαφή με τέτοιου είδους σκέψεις / προβληματισμούς, ώστε μέσω της σωστής ενημέρωσης να αναδομηθούν και να αντικατασταθούν από πιο λειτουργικές. Η διαιώνιση του στίγματος μόνο αρνητικές συνέπειες μπορεί να έχει για το ίδιο το άτομο. Όταν εγκλωβιζόμαστε σε τέτοιες αντιλήψεις τείνουμε να γινόμαστε επικριτικοί προς τον εαυτό μας και να διαιωνίζουμε συναισθήματα ανεπάρκειας και μειονεξίας προς τον εαυτό μας.
Μιλάμε για αυτό που αντιμετωπίζουμε, αναγνωρίζουμε το δικαίωμα στον εαυτό μας αλλά και στους άλλους να μην είμαστε / είναι καλά μια περίοδο, ενθαρρύνουμε όποιον αντιμετωπίζει δυσκολίες να απευθυνθεί σε κάποιον ψυχολόγο ή ψυχίατρο, ενημερωνόμαστε σωστά για τις ψυχικές νόσους από ειδικούς ψυχικής υγείας με σκοπό την άρση των στερεοτύπων, διακρίσεων και προκαταλήψεων για τη ψυχική νόσο αλλά και για όσους αντιμετωπίζουν κάποια ψυχική ασθένεια.