Η ενσυναίσθηση, της οποίας ο ορισμός αναπτύχθηκε εκτενώς από τον Carl Rogers, είναι η ικανότητα του ατόμου να «αντιλαμβάνεται το εσωτερικό πλαίσιο αναφορά ενός άλλου ανθρώπου με την ακρίβεια σαν να ήταν εκείνο το άτομο, χωρίς όμως να χάνει αυτή τη «σαν να» συνθήκη». Αποτελεί πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό για την σύναψη και διατήρηση υγιών διαπροσωπικών σχέσεων.
– Πώς μπορώ να καλλιεργήσω την ενσυναίσθησή μου;
1) Να ακούω ενεργητικά τον συνομιλητή μου, δίνοντας προσοχή σε αυτό που λέει, επιδεικνύοντας γνήσιο ενδιαφέρον σε αυτά που λέει και συμμετέχοντας ενεργά στην συζήτηση:
– Τόσο λεκτικά:
- Κάνοντας ερωτήσεις ανοιχτού τύπου: ερωτήσεις που δίνουν την ευκαιρία στον συνομιλητή μου να εκφράσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του αναφορικά με κάποιο γεγονός. Για παράδειγμα: «τι σκέφτεσαι;» «πώς αισθάνεσαι για αυτό;» «θες να μου πεις περισσότερα για αυτό που σε προβληματίζει;».
- Παραφράζοντας – αντανακλώντας τα συναισθήματα του συνομιλητή: προσπαθούμε να επαναλάβουμε με διαφορετικές λέξεις τα λεγόμενα του συνομιλητή, μεταφέροντας όμως αυτούσιο το νόημα και δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο συναισθηματικό περιεχόμενο των όσων λέγονται.
– Όσο και μη λεκτικά:
- εκφράσεις του προσώπου
- χειρονομίες
- γλώσσα και στάση του σώματος
- εγγύτητα με τον συνομιλητή
- βλεμματική επαφή
- νεύματα/κινήσεις
2) Να αποδέχομαι τον συνομιλητή μου και να δείχνω τον σεβασμό μου απέναντι του χωρίς να γίνομαι επικριτικός/ή, ασχέτως αν συμφωνώ μαζί του ή όχι.
3) Να μην είμαι προκατειλημμένος/η σε όσα ακούω από τον συνομιλητή μου.
4) Να επικυρώνω συναισθηματικά τον συνομιλητή μου, κάτι που βοηθά στην συναισθηματική έκφραση του.
«Empathy is a special way of coming to know another and ourself, a kind of attuning and understanding. When empathy is extended, it satisfies our needs and wish for intimacy, it rescues us from our feelings of aloneness»
Carl Rogers